straz pozarna

Wciąż pamiętam ten sen, który zbudził we mnie intensywne emocje i narodził refleksje na temat mojego życia i roli, jaką odegrać mogę dla innych. W moim śnie znalazłem się w jednym z naszych lokalnych parków, otoczony zielenią i spokojem. Nagle, słyszę syrenę w oddali i towarzyszące jej dźwięki klaksonów. Patrzę w górę i zauważam, że nad parkiem widnieją płomienie, ogarniając wszystko wokół swoim ogniem. O panice świadczą krzyki i wołania o pomoc, które dochodzą z parku ...

Jestem przerażony, ale natychmiast wiedziałem, co muszę zrobić. Bez wahania przyspieszam kroku w kierunku miejsca, z którego dochodzą krzyki. Tam, między płomieniami, dostrzegam grupę ludzi - tamci byli ludźmi takimi jak ja, zupełnymi obcymi dla siebie, ale w tej chwili jednoczącymi się w obliczu zagrożenia.

Nie mam żadnego doświadczenia w gaszeniu pożarów, ale zdeterminowany, by pomóc, znajduję w sobie odwagę i siłę, żeby walczyć z ogniem. Wchodzę na pole bitwy, uzbrojony w wodę i gaśnicę. Ucinam jednostronne walki wplatając mocne i zdecydowane ruchy każdej cząstką mnie, by zdobyć przewagę nad płomieniem. Jego żar bije od mojego ciała i daje mi moc.

Widzę, jak płomienie zaczynają się cofać, ulegając mojej determinacji. Dzielę się swoją wodą z innymi i wspólnie trwamy gotowi, by walczyć dalej. Każdego razu, gdy ogień podnosi się na wyższy poziom, ogarnięty przejęciem dbam o to, by świętować każde malutkie zwycięstwo. To nas motywuje do dalszej walki.

Powoli, ale zdecydowanie, zajmujemy coraz większe terytorium, tłumiąc pożar. Widzę, jak ludzie zaczynają przejawiać ulgę na ich twarzach, a ich wzajemne wsparcie i determinacja daje mi siłę do znalezienia w sobie jeszcze większej mocy. Wewnątrz mnie pojawia się uczucie spełnienia, że choć nie byłem ekspertem w tej dziedzinie, niezłomnie i z determinacją służyłem innym i uchroniłem ich od niebezpieczeństwa.

Kiedy w końcu gaśnicza woda przemienia się w spływające krople, a płomienie zamieniają się w popiół, zrozumiałem, że opływające mnie uczucie to szczęście. Szczęście z wysiłku zostawionego na polu bitwy, z intencji w sercu, by ocalić tych, którzy się nie mogli obronić. Właśnie wtedy poczułem, że spełniłem swoją misję, że jestem w stanie pomóc innym, nawet jeśli byłem zaskoczony przez ogień.

To nie był zwykły sen - był to odkrywczy sen, który przyniósł mi refleksję na temat mojej własnej postawy wobec innych. Odpowiadał mi na pytanie, jak mogę działać dla dobra innych, nawet jeśli nie posiadam konkretnej wiedzy czy umiejętności. To spostrzeżenie utkwiło we mnie na długo, każąc mi zastanowić się, jak mogę wykorzystać swoje talenty i zdolności, by być dla innych światłem w ciemności.

Ten sen był jak sennik który odsłonił przed mną nowe możliwości, motywując mnie do działania. Wskazał mi, że nawet z małymi umiejętnościami czy wiedzą, jestem w stanie pomóc innym i być dla nich wsparciem. Zrozumiałem, że niezależnie od tego, jakiej sytuacji się odnajduję, zawsze mogę znaleźć sposób, by wpłynąć pozytywnie na życie innych ludzi.

Tak więc, zainspirowany tym sen, postanowiłem, że zaangażuję się w ochotniczą straż pożarną. Moja praca polega na uczeniu się nowych umiejętności, takich jak gaszenie pożarów i udzielanie pierwszej pomocy, aby móc działać jeszcze skuteczniej w sytuacjach kryzysowych. Ten sen przypomniał mi, że choć nie mogę znaleźć się na prawdziwym polu bitwy w walce z płomieniami, wciąż mogę być bohaterem dla innych, gotowym do pomocy, ochrony i wsparcia.

Nie jestem już tak przerażony w obliczu tego, czego może przynieść przyszłość, ponieważ wiem, że nawet z moimi ograniczonymi umiejętnościami i wiedzą, jestem w stanie odegrać ważną rolę w życiu innych ludzi. Ten sen przekonał mnie, że wystarczy chcieć i działać, aby być dla innych szeregiem światła w mroku.