piasek

Wczorajsza noc była bardzo burzliwa. Snułem się po wielu światach, zanurzając się w kolejne przygody, które przeżyłem podczas snu. Przede wszystkim pamiętam sen o piasku, który odbił się we mnie wyjątkowo głęboko.

W moim śnie otoczenie było pełne zarówno złotego, jasnego piasku, jak i czarnych, mokrych niebaretek. Gdy pochylałem się, aby dotknąć go delikatnymi palcami, czułem niewiarygodną jedność z naturą. Moje ręce przenikały przez drobinki piasku, łatwo przemieszczały je i formowały. Było to jak tworzenie własnego małego świata, w którym panowałem ja.

Wędrowałem po tym kruchym, drobnym podłożu, słysząc przyjemne trzeszczenie pod moimi stopami. Piasek przypominał mi magiczne włócznie, które opadają na ziemię i tworzą piękne wzory. Było to jak moje odbicie w formie materii, przypominające mi, że jestem częścią większej całości.

Jednocześnie piasek w senniku ma wiele znaczeń symbolicznych. Często jest kojarzony z czasem, który przemija nieubłaganie. Gdy palce zanurzały się głębiej w piasek, czułem, jakby czas zegara przyspieszał. Przemijanie i niestałość stało się dla mnie bardziej namacalne, a ja sam zaczynałem dostrzegać ulotność życia.

Przenikanie przez moje ciało, piasek przypominał mi również o tym, jak wiele osobistych doświadczeń i emocji nosimy w sobie. Podobnie jak drobinki piasku, które przemieszczam, moje uczucia i myśli płyną i ewoluują. One również tworzą moje własne wzorce, które odzwierciedlają moje wnętrze.

Ten sen o piasku przypominał mi również o tym, że życie jest jak wielka plaża. Na pierwszy rzut oka może wydawać się niewielka i ograniczona, ale w rzeczywistości jesteśmy otoczeni przez nieskończoną ilość możliwości i przestrzeni do odkrywania. To, co ważne, to umiejętność spojrzenia na piasek z perspektywy optymizmu i czerpania z niego radości.

W końcu obudziłem się, ale piasek pozostał we mnie. Był niczym kamyk w moim bucie, przypominając mi o tajemniczym i głębokim znaczeniu snów. Podobnie jak to, co wydawało się ulotne i niemożliwe do uchwycenia, sen o piasku wciąż przemawia do mnie. I tak muszę zanurzyć się w życiu, jakbym wracał do piasku, stawiając kroki i pozwalając, by wiatr życia nosił mnie tam, gdzie powinienem być.